W ostatnich latach pojawiły się niezliczone artykuły, dyskusje i raporty na temat cudownego materiału zwanego "grafenem". Jest to jeden z najtwardszych i najbardziej odpornych materiałów na świecie i jest na ustach wszystkich najpóźniej od Nagrody Nobla w 2010 roku. Ze względu na wiele zalet (np. bardzo elastyczny, prawie przezroczysty, 100-300 razy mocniejszy od stali, bardzo dobry przewodnik ciepła itp.), Ma ogromny potencjał ekonomiczny i może być wykorzystany w przyszłości do produkcji ogniw słonecznych, wyświetlaczy i mikrochipów.

Od pewnego czasu wygląda jednak na to, że grafen stanął w obliczu konkurencji ze strony nietoksycznego, czarnego fosforu (fosforenu). Który, podobnie jak grafen, ma dwuwymiarową warstwę atomową. Ma jednak znacznie większe pasmo wzbronione niż grafen, co czyni go bardziej obiecującym kandydatem na nanotranzystory. Ponadto badania naukowe przeprowadzone przez Trinity College Dublin pod kierunkiem Jonathana Colemana potwierdzają teraz również przydatność czarnego fosforu do masowej produkcji.



Czarny fosfor powstaje zwykle z białego fosforu pod wysokim ciśnieniem (12 000 barów) i podwyższoną temperaturą (200 °C). Jednak ostatnio pojawiła się nowo opracowana metoda syntezy czarnego arsenu i fosforu bez wysokiego ciśnienia. Co jest tańsze ze względu na mniejsze zapotrzebowanie na energię. Metoda została opracowana we współpracy między Uniwersytetem Technicznym w Monachium (TUM) i Uniwersytetem w Ratyzbonie, a także amerykańskimi uniwersytetami Południowej Kalifornii (USC) i Yale.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o dwóch wymienionych tutaj wynikach badań, możesz znaleźć więcej informacji pod adresami URL wymienionymi w naszym piśmiennictwie. W każdym razie możemy być ciekawi, jakie innowacyjne rozwiązania zostaną nam przedstawione w ciągu najbliższych kilku lat z nowym konkurentem grafenu.