Al geruime tijd werken onderzoekers aan de ontwikkeling van zowel transparante als sterk geleidende elektroden met minimale materiaalinput. Er zijn veel manieren om het te gebruiken. Bij voorkeur zijn dergelijke alternatieve elektroden geschikt voor zonnecellen en andere opto-elektronische componenten.

Het doel van het meeste onderzoek van dit soort is het vervangen van indium, dat niet langer beschikbaar is, wat van bijzonder belang is als indiumtinoxide (ITO) voor opto-elektronica. En ook om het gebruik van andere geschikte, maar dure materialen zoals zilver zoveel mogelijk te beperken.

Eind juli 2015 ontwikkelde een team van onderzoekers onder leiding van Prof. Dr. Christiansen van Helmholtz Zentrum Berlin (HZB) een proces dat de productie van een transparante en tegelijkertijd geleidende elektrode zonder indium en met slechts een klein aandeel zilver mogelijk maakt. De nieuwe elektroden vereisen slechts 0,3 gram zilver per vierkante meter oppervlak. Dit is ongeveer 70x minder zilver dan conventionele zilvergaaselektroden - zilveren nanodraad (AgNW), waarvoor tussen de 15 en 20 gram zilver nodig is). Het resultaat van het onderzoek is dus een technologisch relevant en prijsinteressant alternatief voor eerdere elektroden.

Het volledige artikel "Encapsulation of silver nanowire networks by atomic layer deposition for indium-free transparent electrodes" is al gepubliceerd in nummer 16 van het Nano Energy Journal en is beschikbaar als betaalde download. Meer informatie is ook te vinden op de website van de HZB.

Artikel downloaden van de originele publicatie in het tijdschrift "Nano Energy" (Vol. 16, Sept. 2015) op de onderstaande URL. (Onderzoeksteam: Manuela Göbelt, Ralf Keding, Sebastian W. Schmitt, Björn Hoffmann, Sara Jäckle, Michael Latzel, Vuk V. Radmilović, Velimir R. Radmilović, Erdmann Spiecker, Silke Christiansen)

De marktleider op het gebied van touchscreen technologie is al vele jaren ITO (= indiumtinoxide). Het is het materiaal bij uitstek wanneer hoge transparantie en hoge elektrische geleidbaarheid van het oppervlak samenkomen. De middelen raken echter geleidelijk uitgeput en de aankoopprijs is navenant hoog, wat het onderzoek naar kosteneffectieve alternatieven stimuleert.